W poprzednich wpisach wspominałam o tym, ile to „atrakcji” czeka dany wyrób zanim trafi na śmietnik. Wyroby Saileath z założenia są na początku „pierwszej pętli” (jeśli nie wiesz o co chodzi z pierwszą pętlą zajrzyj do wpisu).
Materiał odporny na warunki atmosferyczne i czas
Kiedy szukałam odpowiedniego materiału zdawałam sobie sprawę, że musi być on na tyle trwały, aby był w stanie wytrzymać w dobrej kondycji te kilka „okrążeń”. Podczas ich trwania wyroby z niego wykonane będą niekiedy intensywnie użytkowane w różnych warunkach pogodowych. Dlatego zależało mi na tym, aby:
- materiał nie tracił na jakości wraz z upływem lat a bardziej dojrzewał jak wino;
- pielęgnacja materiału nie była skomplikowana;
- można było przeprowadzić renowację materiału;
- nie sprawiał problemów przy naprawianiu;
- można byłoby przetworzyć go za pomocą upcyklingu i recyklingu;
- zawierał i/lub wytwarzał możliwie jak najmniej szkodliwych substancji.
Skóra z bioodpadów
W momencie, gdy idea o Saileath powoli się klarowała. Bardzo chciałam użyć skóry wykonanej z odpadów roślinnych. Przy jej produkcji wykorzystywane są odpady pochodzenia biologicznego, np. skórki i gniazda nasienne jabłek, liście ananasa, fusy z kawy, korek czy grzybnie. Czemu tak bardzo?
Dieta roślinna i produkty cruelty free
Przemawiały za tym głównie moje prywatne poglądy. Od kilku lat nie jem mięsa a od jakiegoś czasu również produktów odzwierzęcych. Dodatkowo mocno pilnuję, aby wybierane przeze mnie produkty nie były testowane na zwierzętach. Swój styl życia i jedzenia zmieniłam ze względu na zdrowie. Z czasem doszedł sprzeciw wobec hodowli przemysłowej zwierząt oraz jego negatywnego wpływu na naszą planetę.
Tkanina nylonowa
Przez jakiś czas brałam pod uwagę Cordurę, czyli tkaninę nylonową wykonywaną z włókien poliamidowych. Jeśli wciąż nie do końca wiesz o czym mówię to dodam, że wykonuje się z niej m.in. odzież dla motocyklistów. Zwróciłam na nią uwagę właśnie ze względu na dużą wytrzymałością na rozciąganie i ścieranie.
Skóra sztuczna vel. ekologiczna
Na tych wstępnych etapach zastanawiałam się też nad sztuczną skórą. Istnieją cztery odmiany sztucznej skóry. W rozważaniach uwzględniałam jedną z nich, czyli skórę wtórną wykonywaną z odpadów skór garbowanych roślinnie, rozdrobnionych do włókien. Są one łączone za pomocą odpowiedniego spoiwa. To co mnie skłaniało do niej to przede wszystkim wykorzystywanie odpadów.
Co w takim razie wybrać?
Skór „roślinnych” jest wiele a każda z nich posiada inne właściwości. Te, które udało mi się przetestować zniechęciły mnie ze względu na ich nietrwałość. Ewentualna renowacja była bardzo trudna lub wręcz niemożliwa do przeprowadzenia.
Podobny zarzut miałam do skóry wtórnej. Poprzez rozdrobnienie materiału, niszczone są tkanki złożone z włókien kolagenowych i elastylowych. To właśnie ich silnie skręcana struktura, wpływa na wytrzymałość mechaniczną i elastyczność skóry.
Natomiast Cordura to jednak produkt ropopochodny (źródło nieodnawialne). Owszem, istnieją dwie metody jego recyklingu. Pierwsza, poprzez spalanie, ale znacząco zmniejsza to jakość przetworzonego materiału. Druga metoda – chemiczna, wciąż jest rzadko stosowana a głównie ze względu na jej wysoką cenę. Poza tym tkanina pod wpływem promieni słonecznych blaknie, żółcieje i kruszy się, co utrudnia odzyskanie materiału za pomocą upcyklingu.
Każda z tych propozycji miała wady, popychające mnie w kierunku, którego się naprawdę nie spodziewałam.
Nie sądziłam, że tak się tu rozpiszę, dlatego też postanowiłam podzielić ten wpis na dwie części. Zapraszam na drugą część za tydzień.
_____________
Źródła:
- Chhabra E., Recycling nylon is good for the planet – so why don't more companies do it?, https://www.theguardian.com/sustainable-business/2016/may/18/recycling-nylon-bureo-patagonia-sustain... J. W., Kaletnictwo Podręcznik technologii dla ZSZ. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne 1985, s. 39.
- Encyklopedia Techniki - Tom Materiałoznawstwo, Skóra sztuczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne 1975, s. 621.
- Skoracki J., Szafrańska H., Leksykon chemicznych włókien tekstylnych, Radom: Politechnika Radomska 2009, s. 74.
- The Centre for Industry Education Collaboration,Nylon Alternative Hexanedioic Acid Routes, http://www.greener-industry.org.uk/pages/nylon/9nylonPM4.htm.